چقدر ساده عاشقت شدم
یک کوله و
یک کتاب و صفحهء اولش
یک قلم
یک لحظه و
این کلام

:

"عشق و عاشقی را جز مرگ پایانی نیست"

چه میدانند این مردم
که من
بی تو
سری بی سامان دارم
به یاد چشم های تو
دلی بی پایان دارم

چه میدانند این مردم
که از افسون چشم هایت
چگونه جان میگیرم

چه میدانند این مردم
برای لحظه ای با تو
چگونه من
میمیرم

چه میدانند این مردم
که من
هر روز و
هر روزم
برایت عاشقانه میخوانم

چه میدانند این مردم

............................

پدرم ،نازنینم،جای خالی تو روز به روز بیشتر حس میشه. کاش کنارم بودی

نمیدونی چقدر بهت نیاز دارم بابا

من نمی دانم چرا هر کسی را صدا کردم
هرکس را دوست داشتم
ناگهان در خم کوچه گم شد

تصور کن!
حالا نویسنده ای جوان نشسته است
و بدون توجه به دل کوچک جیرجیرک ها،
بامرکب سرخ،
داستان رنگ ها و خوشه ها را بازنویسی می کند!
درست در فاصله ی چرخاندن چشم های جستجوگرش،
مورچه ی کوچکی،
در حالی که دست هایش را به هم می ساید،
به دوات خیره گشته است!
اگر مورچه در دوات بیافتد؟؟؟
....نویسنده جوان که سرما خورده است
و داستان رنگ ها و خوشه ها را بازنویسی می کند،
او را بیرون کشیده
و از سر بی حوصله گی یا کنجکاوی و یا شیطنت،
بر صفحه ی سفید دفتر رهایش می کند!
تصور کن!!!
مورچه،در آن حالت بر صفحه ی سرد و سفید،
- مأیوس و متعجب- خط سرخی از شرمندگی ....
سرعت....
یا نجابت می کشد!
بیا اسم این خط نامتعادل را بگذاریم: عشق!
خنده دار است!
اما...!

-----

تو قلۀ خیالی و تسخیر تو محال
بخت منی که خوابی و تعبیر تو محال
ای همچو شعر حافظ و تفسیر مثنوی
شرح تو غیرممکن و تفسیر تو محال
عنقای بی نشانی و سیمرغ کوه قاف
تفسیر رمز و راز اساطیر تو محال
بیچارۀ دچار تو را چاره جز تو چیست ؟
چون مرگ ، ناگزیری و تدبیر تو محال
ای عشق ، ای سرشت من ، ای سرنوشت من !
تقدیر من غم تو، تغییر تو محال